ABDÜLHAK ŞİNASİ HİSAR

Abdülhak Şinasi Hisar

Aristokrat bir ailenin oğlu olarak Rumelihisarı'nda doğan Abdülhak Şinasi Hisar, ailesinin sunduğu imkânlar sayesinde çok iyi bir eğitim gördü. Özel dersler alarak büyüyen Hisar, küçük yaşta Fransızca'yı öğrendi. Galatasaray Sultanisi'ni bitirdikten sonra Paris'e giderek Ecole Libre des Sciences Politieques'te (Siyasal Bilgiler Okulu) öğrenim gördü. Yurda döndükten sonra yabancı şirketlerde, Dışişleri Bakanlığı'nda, Balkan Birliği Cemiyeti'nde görev aldı.

Abdülhak Şinasi edebiyat dünyasına şiir ve eleştiriyle girdi. Dergah dergisinde "Kitaplar ve Muharrirler" başlığıyla yazılar yazdı.Yarın ve Varlık dergilerinde düzyazı, şiir ve denemelerinin yanı sıra anıları da yayımlandı. İlk romanı "Fahim Bey ve Biz" ile 1942'de CHP Roman ve Hikâye Yarışması'nda üçüncülüğü kazandı. Marcel Proust ile Maurice Barres'in etkisinde kaldığı anlaşılan Hisar, romanlarında genellikle Osmanlı aristokrasisini anlatmış; çocukluğunu geçirdiği Boğaziçi yalılarını temel alarak geçmişe olan özlemini dile getirmiştir. Abdülhak Şinasi'nin eskiye bağlılığı yapıtlarında kullandığı dilde de kendini göstermiş, üslupçu bir tarzda, imgelerle yüklü, şiirsel bir anlatım kurmuştur.

Romantik bir yazar olan Hisar, eserlerinde klasik roman yapısının dışına çıkarak genellikle üçüncü ağızdan, bilinç akışını kullanarak soyut kurgusal düşünceyi vermeye yönelmiştir. Yazar dğduğu kent olan İstanbul'da, 1963 yılında yaşamını yitirmiştir.



Eserleri

Romanlar:Fahim Bey ve Biz (1941), Çamlıcadaki Eniştemiz (1944), Ali Nizami Bey'in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)
Anı: Boğaziçi Mehtapları (1943), Boğaziçi Yalıları (1954), Geçmiş Zaman Köşkleri (1956)

İnceleme:İstanbul ve Pierre Loti (1958), Yaşar Kemal'e Veda (1959), Ahmet Haşim'in Şiiri ve Hayatı (1963)
Antoloji:Aşk İmiş Her Ne Var Alemde (1955), Geçmiş Zaman Fıkraları (1958)