KADIN ve ERKEK OLMAYI HATIRLAMANIN ZAMANI...

Şu an bu yazıyı okuyorsanız oyunu hatırlama zamanınız gelmiş demektir..
Bugüne kadar her insan ilişkisinde, ailesinde, işinde vs.. Yaşadığı sorunlarla ilgili olarak bana gelir. Sorunlar aslında hep aynıdır.. Sevgilisi, eşi terk eder, değer vermez, kaybeder, kullanılmış hisseder, sevgisiz, ilgisiz, mutsuz, ayrılma cesareti olamayan kişiler vs..
Aile içinde evlat ayrımı var der diğer bir kişi.. Beni yatılı okula göndermişler aileden dışlanmışım der.. Babam beni sevmezdi annem daha çok severdi vs.. Babam beni hiç takdir etmedi yaptığım hiçbir şeyde onun onayını alamadım vs..
İşle ilgili yaşanan problemlerde ise hakkını alamayan, hak ettiği kariyere ulaşamayan, parası az olan, işten atılan, işte herkesin içinde azarlanan, ihtiyaç yüzünden çalışmak zorunda kalan vs. gibi sorunlarla bana gelen her insan hep hayatıyla ilgili şikayet eder, hep birilerini yaşadığı bu sorunlardan dolayı suçlar, yargılar, kızar..
Şu tip insanlarda gelir, yaşamımda her şeye sahibim ama mutlu değilim, içimde hep bir huzursuzluk var, hep sanki olumsuz bir şeyler olacakmış gibi geliyor..
Aslında yaşanan tüm bu sorunların tek bir çözümü var..
Çözüm kişinin kendisi, kendinizi çözdüğünüzde yaşamınız bir anda iyileşecek…. Şikayet etmeyi, başkalarına suçlamayı bıraktığımız gün.. Her şeyin bizimle ilgili olduğunu göreceğiz ama kendimizle yüzleşmekten o kadar korkuyoruz ki hayatımızın sorumluluğunu almaktan, bu hayatı ben yarattım demekten o kadar korkuyoruz ki başkalarını, yaşanan olayları suçlamak işimize geliyor..
Çünkü böyle büyümüşüz.. Küçükken bile bir olay olup anne baba sorduğunda “ben yapmadım ablam (abim, arkadaşım vs..) yaptı” denir.. Hiç bir zaman yapılan ve yaşanan olayın sorumluluğu alınmaz.. Hep bir savunmaya geçilir, hiç kimse yaptığının sorumluluğunu üstlenmez..
Düşünsenize ben insanlara bunu sen yarattın senin seçimindi dediğim an, bana kızıyorlar..
"Ne yani ben böyle mutsuz bir ilişki yaşamak, aşağılanmak, aldatılmak, değersiz hissetmek mi istedim" diyorlar.. Bende evet bunu siz seçmişsiniz diyorum… Sadece böyle bir deneyim yaşadığınızda öğrenebilirsiniz.. Ancak bunları yaşadığınız zaman acı hisseder ve ancak o zaman kendinize dönüp bakarsınız.. Siz öğrenme yolunuzu böyle seçmişsiniz.. Bu seçim size ait.. Bilerek veya bilmeyerek seçmiş olsanız da bu yaşadığınız deneyimin sorumluluğunu üstlenmeniz gerekiyor.. Kimseyi suçlamadan yargılamadan, kızmadan…. İster eşinizle, ailenizle, isterse işinizle yaşayın bu sorunları canınızın acıması çok normal .. Çünkü ancak bu insanlar sizin kendinizle yüzleşmenizi sağlayabilir.. Sizin değer vermediğiniz bir insan size bunları yaşatamaz..1-2 gün sonra unutursunuz..önem vermez kendinize dönüp bakmak aklınıza gelmez…ailenizden biri olacak,eşiniz olacak,arkadaşınız olacak ama hep önem verdiğiniz insanlar size kendinizi kötü hissettirecek..
Şöyle düşünün bu sizin oyununuz..senaryoyu siz yazdınız oyuncuları hayatınıza siz yerleştirdiniz..onlarda size hizmet ediyor..bunun amacı yaşamda hangi noktada olduğunuzu görmek..ben kimim sorusunun cevabını bulmak..yaşadığınız her olay iç dünyanızın bir yansıması olarak yaşamınızda oynanmaya başlıyor..yani dış dünyanız iç dünyanızın bir yansıması.. Başkalarına kızdığınızı onları suçladığınızı sanıyorsunuz ama bir tek kendinize kızıyor ve kendinizi suçluyorsunuz?burada tek yapılması gereken bir şey var FARKINDA olarak yaşamak..
Ne yaşadığınızın farkındamısınız? Kendinizi hangi noktada gördüğünüzün,kim olduğunuzun farkındamısınız? Hep benim başıma geliyor,kaderim bu demeyi bırakın.. oyununuzu görün…iyileştirin..senaryonuzu değiştirin..uyanın..içinizdeki gerçek ben’ e ulaşın.Yaşamınızda size sizi gösteren bu oyuncularınıza teşekkür edin…
Doğuştan size armağan olarak verilen o yüce sevgiyi,yüceliğinizi,değerinizi,özelliklerinizi, gücünüzü hatırlayın..
Bu yolculuk kendinizi tanıma yolculuğu…Ben kimim sorusunun cevabını bulma oyunu..
peki nasıl yapacaksınız?önce kabullenmeyi öğrenmek lazım..
Ne yaşanırsa yaşansın tamam bu benim hayatım bunu ben yarattım,sorumluluğunu alıyor ve kabul ediyorum..diyin.
Şimdi yaşadığım bu olayda neyi görmem gerekiyor? diye sorun kendinize..
Canınızı acıtan ne olduysa..işten mi atıldınız..sevgiliniz sizi terk mi etti,devamlı haksızlığa mı uğruyorsunuz..vs.. şimdi kendinize yaşadığınız bu olayda duygum ne ? diye sorun..
Değersiz mi hissediyorsunuz kendinizi,güvensiz,güçsüz,terkedilmiş..mi hissediyorsunuz..
Korkular tektir.. işte kendinizi değersiz hissediyorsanız,ailenizde de eşinizle olan ilişkide de kendinizi değersiz hissedeceksiniz..yada güvensiz,yada kaybeden…vs..
Şimdi bu duyguları kabul edin.. ne oldu.. işte değersizsiniz,evet terk edildiniz..aldatıldınız..
Ama hala yaşıyorsunuz,nefes alıyor,yemek yiyor,uyuyorsunuz..
Bunların hepsi sizin korkularınız.. korkularınız olduğu için yaşadığınız olaylar..bu korkuları anlayabilmeniz için size yaşatan bu kişiler..senaryonuz çok açık..
Bu insanlar ve yaşanan olaylarla, bugüne kadar çocukluğunuzdan beri getirmiş olduğunuz sevilmek adına istemediğiniz şeyleri yapmak zorunda kaldığınız,üstünü örtmüş olduğunuz tüm korkuları ve yaşamınıza hizmet etmeyen duyguların farkına varıp,bunları iyileştirmeniz gerekiyor..
Ancak bu şekilde içinizde varolan gerçek güce ve sevgiye,gerçek kimliğinize ulaşabilir.
Sevilmeyi,değeri dışarıda aramayı bırakıp kendi içinizde varolana kavuşup onu dışarı çıkarabilirsiniz..
Yaşadığınız her olayda iki seçim hakkınız var..
1-Seçim: Yaşadığınız bu olaylara kızıp şikayet etmeye devam etmek,yargılamak,suçlamak zamanla yaşadığınız bu olayların üstünü örtmek..yok saymak..unutmak..bunu seçebilirsiniz.
Ama korkular çözülmediği için, hala size yapışan birer etiket olarak kaldıkları için yeni oyunlarla size kendilerini göstermeye devam edecekler..bu sefer başka kişiler,belki farklı ama genellikle aynı tip olaylar yaşanacak ve aynı duygular, korkular hissedilecek..
Yani bu bir döngü haline gelerek oyun yeni baştan tekrar oynanacak..
2-Seçim: Yaşadığınız bu olayı, bu oyunun size ait olduğunu ve sorumluluğu almanız.
Korkularınızın,duygularınızın farkına varmanız..sonra seçiminizi ilan etmeniz..
Şöyle diyebilirsiniz..
Yaşadığım bu oyunun sorumluluğunu alıyorum…ben değersizliği,güvensizliği,parasızlığı deneyimledim.bunu bir daha deneyimlemeye ihtiyacım yok..ben bu oyunda oynamayı seçmiyorum..ben sevgide kalmayı seçiyorum..derseniz..
Bu oyundaki kişilerin sizin için oynadıkları bu roller biter..yaşam yolunuzda bu kişilerin olması sizin için uygunsa,yada hala öğrenmeniz gereken başka duygular varsa yaşamınızda olmaya devam ederler, uygun değilse sevgiyle yaşamınızdan çıkarlar,yaşamınızdan çıkmış olması sizleri üzmez bile..
Ben sevgide kalmayı seçiyorum dediğiniz her an yaşamınız sevgi dolu olacaktır..
Yaşadığınız deneyimleri sevgiyle yaşamayı seçerseniz sevgiyle öğrenir,korkularınızı sevgiyle iyileştirebilirsiniz.. Acıyla öğrenmeyi seçerseniz acı çekerek öğreneceksiniz..Kaybetme korkunuzu sevdiğiniz birisini kaybederek te,bir eşyanızı kaybederek te görüp deneyimleyebilirsiniz..bu korkunuzu dönüştürebilirsiniz..
Bir insanın yaratma ve dönüştürme gücü çok büyüktür..Yaşamınızdaki tüm olumsuzlukları sevgiye dönüştürmeye niyet ederseniz..her şey daha farklı olacaktır.
Sevgi o kadar yüce bir duygu ki,sevginin ışığı tüm korkularınızı, tüm yaşam alanlarınızı iyileştirecek,sorun olarak gördüğünüz her duruma farklı bir bakış açısıyla bakmanızı sağlayacak tek anahtardır….
Bir kadın korkularını iyileştirip, kendi yüceliğini bildiği zaman,değerinin farkına vardığı zaman,yaratıcılığının ne kadar güçlü olduğunun bilincine vardığı zaman sevginin kökeni olduğunu idrak ettiğinde KADIN olmanın ne demek olduğunu hatırlayacak…
Bir erkek korkularını iyileştirip, kendi varlığının,iradesini,koruyuculuğunu,değerli oluşunu,gücünü sevgiyle dengeleyerek kullandığında yaşamın başlangıcı olduğunu idrak ettiğinde ERKEK olmanın ne demek olduğunu hatırlayacak…
İnsanların birbirleriyle olan ilişkilerindeki sevgisiz,güç ispatı,rekabet ,hırs,çıkarcılık ve beklenti içindeki durumların yerini sadece sevgi ve kişilerin kendi değerine sahip çıkması aldığında ilişkiler UYUM İÇİNDE VE DENGELİ olacak..
Sonuçta tüm ilişkiler sevgi ve saygıyla kendi değerlerinin bilincinde olarak yaşandığında kim olduğunuzu hatırladığınızda,yaşamdan tam olarak ne beklediğinizin farkına varıp, tüm yaşam alanlarınızı yeni baştan yaşam amacınıza uygun şekilde yaratabileceksiniz..ve işte hep aradığınız MUTLULUK sonsuza dek yaşamınızda olacak..
Hatırlayın.. Yaşamın bir oyun olduğunu,kim olduğunuzu görebilmek, içinizdeki sevgiyi hatırlamak için kurmuş olduğunuz oyunları, doğuştan hak ve miras olarak almış olduğunuz o yüce sevgiyi ve ne kadar değerli olduğunuzu hatırlayın..
İşte kendinizi çok sevip değerli olduğunuzu kabul ettiğinizde,içsel kimliğinizi hatırladığınızda yaşamınızda sizi üzecek ve acı çektirecek olaylar yaşamınıza gerek kalmayacak.. o zaman iç dünyanızın yansıması olarak sevgi dolu, değerli ilişkiler, işler,kazançlar yaşayarak yaşamınızda size sizi yansıtan tıpkı sizin gibi sevgi dolu değerli insanlar olacak..kayıp yok..acı,üzüntü yok..korku yok..olacak..
Hayatınızın sorumluluğunu alın,şikayet etmeyi bırakın..başkalarını değil kendinizi iyileştirin..
Sevgide kalmayı,özünüzdeki gerçek sevgiyi bilmeyi ve hatırlamayı seçin.
Yaşamınızı,kendinizi şu an olduğunuz gibi her halinizle kabul edip, çok sevin..
Tanrısal değerinizi bilmeye hatırlamaya ve sahip çıkmaya niyet edin..
Gerçek bir kadın ve Gerçek bir erkek olmanın armağanını hatırlayın..ve bu armağana layik olduğu değeri verin…

canım cok güzel bir yazı...beğenerek okudum, ellerine sağlık...teşekkürler