Senden Hikayeler Beni Anlatırlar ya hani !!!

Gün, eteklerini toplayıp şehrimi terk ederken , ben gecenin karanlığını
aydınlatacak gözlerine yalınayak koşuyorum. Şehrimin bozkırlarında
filizlenen iğde dallarını toplayıp avuçlarından mutluluklarını içmeye
geliyorum. Akşam kızıllığı düşerken okyanuslara, seni hayal ediyorum
bulutların avuçlarında. Sana gelirken ayaklarıma batan dikenleri
toplayıp ” yanakların ” diye yüreğinden öpüyorum onları. Seni
fısıldıyorum çiçeklerin yüreklerine. Susamış çardak kuşlarına avuç
içlerimde biriktirdiğim gözyaşlarını sunuyorum. Dualarını alıyorum nice
yetim kuşların. Sana kavuşmanın heyecanında alnımdan terler akıyor
toprağın dudaklarına..İliklerim titriyor gözlerini solurken … Kanımda
tarif edemediğim telaş anaforları. Dilimde mutluluk yağmurlarında
bestelenmiş sevda türküleri. Ellerimde dalından yeni koparılmış bir
nefeslik çiğdemler. Gözlerinde geceyi emzirmeye geliyorum. Ve
dizlerinde göz kapaklarımı dinlendirmeye geliyorum.

Gözlerindeki
Cennetin zemzem kokan sularında delicesine kulaç atmaya geliyorum.
Güneş karanlıkları elerken avuçlarında sana yağmaya geliyorum. Yağmurun
ıslaklığını giyinip üzerime dudaklarındaki vuslatı öpmeye geliyorum.
Gelirken uçurumlara hayallerimden köprüler kuruyorum. Çiğ tanesi
ıslaklığındaki kirpiklerine uzanıp güneşi senin yüreğinde karşılamak
istiyorum. Geldiğimde ” hayalen “ kollarına sarılıp varlığını
soluyacağım. Göğündeki beyaz bulutlarla yıkayacağım hasretinde küllenen
dudaklarımı.

Çatısız hayallerimde bedenimi senin gözlerine
kapatıp sabah ezanı okunmadan göz kapaklarından güneşe selam
durmalıyım. Gece, güne yenik düşmeden ben uykuya dalmış kardelenleri
uyandırmalıyım. Ve tenini gül kokulu yağmurlar yıkarken , ben kırgın
düşlerimi göğsüne yaslayıp senin avuçlarında mutlulukları kana kana
içmeliyim. Sana küçük ellerimden gecenin karanlığında nice hayali
yıldızlar çizmeliyim. Güllerle yıkanmış saçlarının kokusuyla ılık
meltemleri kıskandırmalıyım. Rüzgar, yavru ceylanları üşütmeden ben
utangaç yanaklarından toprağa bir cemre misali yuvarlanmalıyım.

Her
soluk aldığında dalgaların kıyıları dövdüğü zamanlardan kalma kırık
uçurtmalarımı toplayıp yeni fideler ekiyorum ezik gül bahçelerine.
Goncalar düşerken yüzün coğrafyasına, ben kuytu köşelerde ay teninin
kokusunu soluyorum. Küçük ellerimle bakır tenli bulutların yüreğine
“gözlerini “ çiziyorum. Bu gece “ gözlerindeki Cenneti “ soluyup sabah
güneşini senin yanında karşılamak istiyorum. Sonra varlığının
sıcaklığına uyanıp senin avuçlarından mavi semaya kanatlanmalıyım.
Yüzünün ince çizgilerinden kayıp güneşin eteklerine koşmalıyım.
Pencerene gün doğmadan yüreğimle alnına baharları , dudaklarımla
gözlerine yıldızları bırakıp engin okyanuslara koşmalıyım.

Geldiğimde
yüreğimin sıcaklığını hissetmeyeceksin. Göz kapakların hulyalara
dalarken ben yatağına gülleri serpiştireceğim. Usulca saçlarını
tokasından çözüp yıldızları işleyeceğim saç tellerine. Yumduğun avuç
içlerini sen fark etmeden açıp ince çizgilerine yaslanıp mutlulukları
soluyacağım. Kurumuş dudaklarına gözlerimin ıslak nemini bırakıp ayak
uçlarına taze papatyaları sereceğim. Ve kuşluk vakti, dudaklarımla
usulca yüreğini öpüp pencerenden güvercinin ayak uçlarına tutunup
şehrime döneceğim. Sabah uyandığında gözlerinin sevdaya gülümsediğini
fark edeceksin. Güneşin, bu sabah tenini bir başka ısıttığını ve hoyrat
rüzgarın dağınık saçlarını usulca taradığını hissedeceksin. Suskun
duvarlar dile gelip kulağına “ sevda “ türkülerini fısıldayacaklar. Ve
bu sabah ekmeğin kokusu bir başka olacak. Rüzgarın, koynuna baharları
doldurduğunu ve omuzlarında nice yetim kuşların soluduğunu fark
edeceksin. Avuç içlerinin anlamsız terlediğini ve dudaklarının sebebsiz
titrediğini hissedeceksin. Penceredeki boynu bükük ciceklerin sana
seslendiğini duyar gibi olacaksın. Ve en sonunda aynaya gülümsediğinde
beyaz peçeteye yazılı şu notu okuyacaksın ;

“ Gül yüreklim ” ;
Bu
gece, yüreğine uzanıp sabaha kadar ılık nefesinde gezindim durdum.Kah
kirpiklerinde rüzgarları kovaladım kah avuç içlerinde yavru keklikleri
uyandırdım. Dizlerine başımı yaslayıp sabaha kadar her soluğuna bir dua
ekledim. Varlığının huzurunda nice seni seviyorum kelimelerini
fısıldadım kulağına. “ Geldiğinde niye uyandırmadın beni “ der gibisin.
Biliyorum. Uyandırmaya kıyamadıım işte. Eğer uyandırsaydım seni , gül
kokulu Melek’lerin yüreğini güllerle yıkamasına ve yetim güvercinlerin
dudaklarına baharı bırakmasına engel olacaktım. Kıyamadım o kuru
dudaklarından öpmeye. Kıyamadım işte. Ve giderken her zaman beni
soluman icin yüreğimi “ ılık nefesine “ bıraktım. . Kıyamadığım
yüreğine nice seni seviyorum cümlelerini yolluyorum…




alıntıdır...

Yılların verdiği yorgunluktan sonra doğmuştu güneş senle
Yarınım oluyordun hergün
Bir gün sensiz uyanmaktı tek korkum
Kadere isyan düşünüp seni
Her gece iki damla bırakıyordum gözlerimden
biri kalbime geliyordu
Canımı yakıyordu
Diğeri kalbine gidiyordu
umudum oluyordu

Dolunayı özlüyorum gözlerine bakabilmek için
Saatlerce nefes almadan izlemekti
Yarı sesim titriyor yarı susuyordum

Kalbimde senin için karanfiller biriktiriyordum
hani sevdiğim şarkıyı söylemek için
neydi o
SEN GİDERKEN KARANFİLLER SIRALIYDI
İÇLERİNDEN BİRİ VARDI BENİM GİBİ YARALIYDI

yada diğer hikayelerim geliyor aklıma
veya seyduna ve şahrud'du

Tel örgülerden atlıyordum rüylarımda
bu mapushaneden kaçıp
kalbine sığınıyordum
senin haberin yoktu

Sabahın ilk ışıklarıydı beni senden ayıran
uyanıyordum
seni arıyordum
yoktun
yetim kalıyordum sende
senin haberin yoktu

Yollara düşüyordum senle çıplak ayaklarla yürüyordum dikenlerin üstünde
canım yanıyordu
çağırıyordum seni
ama kıyamıyordum sana
ya dikenler batarsa senin ayağına
ben ne yapardım o zaman

Sana hikayeler yazacağım diyordum
belki hiç bir zaman duymayacaksın
yada tesadüfen başka sitelerde görüceksin yada buradan okuyacaksın
ya okuduğunda gözünden iki damla düşerse ne yaparım diye korkuyorum
bebeğim canım kıyamam ki sana
bu gece dökülmesin gözünden yaşlar
bırak yine ben ağlayayım senin yerine
Bırak kahır yükünü ben çekeyim içime
Kokunu çektiğim gibi

Sevdan sevdam ve sen
yeniden kalem
başladı hüzün hikayeleri

Yangınlarla dolu bir ateşin orasındaydım
Kah alıp başımı gidiyodurdum uzaklara
kah seni buluyordum karşımda
sonrada dalıp gidiyordum hayata

Vay be sevgili
bu muydu sana tutkum
vay be sevgili bu muydu sana arzum

yok yok
bunlar değildi
Buğulu sesini özler oldum
unutulmuş olsamda yaşamımdın sen
bağlılığım
son yeminimdin

seni yenmekmiydi görevim yoksa sana yenilmek mi
yada bunlar değilde
berabere kalmakmıydın

sana olan sevgimi anlatamyordum ya
sorunumda oydu be sevgili
ne zaman anlayacaktın beni
gecenin bir vakti mi
yoksa son göz yaşında mı

Özlemin adı olmuştu acı
yaşıyordum oylesine
kah canım sıkılıyor kendi kendime çatıyordum
sonra da yine kıyamam ki diyordum

Dışarı ayaz
dışarısı hasret
yüreğimde yangın var
sonsuz

gecenin vati öylesine takılıyorum şimdi
yoksun
vakit su gibi akıyor yoksun
ölüyorum yoksun
.....

ruhum bedenden ayrılıyor
kayboluyorum bu gece
yok olmuş hissediyorum kendimi
duruluyorum
gözlerim doluyor
kelimelerim boğazıma düğümleniyor
takılıp kalıyorum
baka kalıyorum telefona
ses yok seda yok sen yoksun
bölüm1

---

Yine o gecelerden biriydi
Bilgisayar başında öylesine takılıyordum
Klavyen bana inat yazmıyordu
Çalan müzik cannn
Unut beni cannn
Unut beni cannn

Sonrasında sessizlik kapladı ortalığı
Biri ağlıyordu hıçkıra hıçkıra
Yan evden geliyordu o ses
Kahretsin senin adın aşk senin adın aşkı diye çığlıkları atıyordu ceren

Siz ceren kim diye soracaksnız bana sormayın
Anlatamam ki cereni size
En çok anlamadığımda bu işte

Neyse o gün sabah nasıl oldu bilmiyorum
Uyandığımda işe geç kaldığımın farkındaydım
Apar topar çıktım evden
Durağa yaklaştığımda oradaydı
Ceren bana bakıyordu
Ben ona
Gözleri şişmişti ağlamaktan
En son duyduğum seste saat 04:00’tü
O ara dalmışım bende

İlk defa cesaretimi toplayıp sormaya yeltendim
Çokmu ağladın dediğimde
-Biliyorsun işte
Cevabını aldığımda yine şaşırıp kalmıştım
Oysaki bilmiyordu onun için döktüğüm gözyaşlarını
Oysaki bilmiyordu sevgimi söyleyemediğimi
Yarından öteydi bende haberi yoktu

Günler geçiyordu
Biz yine cerenle aynı muhabbetteydik
Fakat terslik şuydu
Ben ne zaman şarkı dinlesem cerenin ağlayışlarıyla son buluyordu
Artık hiçbir şeye anlam veremiyordum
Karmakarışık olmuştum memleket içinde

Günlerden bir gün yanında bir arkadaşıyla geldi bize
Bayramdı bendeki
Bayramdı
Muhabbete başladığımızda gözü bilgisayarıma kitlenmişti
Sonradan fark ettim ondan habersiz arkadaşlarından aldığım resimlerden biri masaüstündeydi
Sustum
Göz göze geldik
Gülümsedi
Arkadaşı girdi araya
Kalbinizi dinleyin
O size yol göstersin diyordu
Düştük yola
Bir aşk hikayesiydi kimine göre yada sıradandı olanlar
Ama biliyorduk zorlukları biz
Yarını olmayan kentin düş bahçelerinde imkansızı oynayan iki oyuncu…

devamı gelecek

çok güzel paylaşımlar albeyazım...yüreğine sağlık, sevgiler

ahh ahh bunu bir yerden hatırlıyorum ben. ablamla takip ettiğimiz bir radyo programı vardı. yaşar diye bir arkadaş okurdu bunun benzeri bir sen yoktun şiirini.

nerelere gittim



teşekkürler albeyazım.

Geçmişi hatırlamak yada bu sayfaya göre yazayım sevgiyi hatırlamak yeri geldiğinde bırakıp giden sevgiliyi hatırlamak
Hüzün acı verirken ayakta kalmayı öğretir insana

---

yorum yapma hakkımı kullanmadım hiçbir zaman
yada ben öyle zannediyordum
taaki seni duyana görene kadar

anlatılmaz düşlerim vardı içinde sen vardın
çocuklar için öykülerim vardı
oradaki prensesim sendin

boyacı çocukların muhabbetinde
kimse tanımıyordu seni
sadece ben biliyordum

gündüzlerim güllerleydi
güller kalbinde
gecelerim yıldızlarlaydı
yıldızlar yüreğinde

nefesimi tutmaya çalıştım ama olmadı
nefesimdin
susuz kalmaya çalıştım
dudaklarım kurudu
onuda beceremedim dudağımda sen vardın

ya sevgili buydun sen
kıskanıyordum deli gibi
seviyordum anlatılmazdı
anlatamıyordum

işte buydun sen sevgili

gül yüzünde güller açsın
sabahın ilk ışıkları seni anlatsın bana
bu gece isyanım bitsin
haykırayaım seni yıldızlara
SENİ SEVİYORUM DİYE

canım can özüm
nefesim
yıldızlar şahidim olsun
sen şahidim ol
senden sonrası KIYAMETİMDİR
SEVMEDİM ÜLKÜDEN BAŞKASINI
BİRDE SENİ ÇOK SEVİYORUM

sana bu kadar yokluğun ölümdü ya
nefesimdin ya
hala öylesin
sonum

---

Yoktun!
sustum
ve susmak kırgınlıksa
sustum işte
bir dağbaşı ıssızlığında

Sustum
kilitlerimi kapadım sustum
yaralarımı sardım sustum
demedim kimselere
bir çığlık kanıyor
en derininde yüreğimin!

Yolcuyum
uzak
çok uzaklardan geldim
yorgunum
ellerim boş, boynum bükük
gözyaşı dolu heybemde
kalbimi alıp getirdim sana
ayrılıklarla delik deşik kalbimi
başka bir şeyimde yoktu getirecek

Dalımda güz türküleri
koynumda ateş
seni aradım bir kentin sokaklarında
yapayalnız
ve
yorgun
yoktun

Çocuklara sordum ağladılar
ırmaklara sordum çağladılar

Çiçeklere sordum boyun büktüler
ağaçlara sordum yaprak döktüler
sığındığım kuşlar da uçtu gitti
bir başıma kaldım ortalarda

Senki yetim bir bahçede
bir tomurcuktun hayatın kollarında
çiçeklerin nazlısı, küskünüydün gönlümün
bütün gün seni aradım
yorgun
ve
yalnız
acılı bir yel gibi
dolaştım durdum sokakları
yoktun

Pınarlara sordum akıp gittiler
yıldızlara sordum bir bir söndüler
sigaramı efkâr ettim savurdum gökyüzüne
sonbahar sardı boynumu yaprak yaprak
sonra yavaş yavaş bedenime girdi acı
senden ne bir ses vardı, ne de bir nefes

Gülüşünü, gözlerini, sesini takıp koluna
vedalar bıraktığım durakta şiirler okudum
aklımı yitirdiğimi sanıp,
acıyan gözlerle bakıyordu herkes

Sonra gözlerimi,
ağlamaktan yorgun gözlerimi
ulaşamayacağım uzaklara yolcu ettim
kara trenlere mendil sallayarak.
duygularımı bir vagona kilitleyip
bin ah sürüp dudaklarıma
sustum!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum

…
İstedimki,
kalbinin durduğu yer
kalbimin durduğu yer olsun…

Nuri CAN

hepsi güzel resim ayrı bir güzel...



çook teşekkürler abicimmm

yüregine sağlık abi çok güzeller ! teşekkürler !

Ben teşekkür ettim ablacım okumak iyi geliyor ama yazmaya kalkınca ya
kalem kırılıyor yada klavyenin tuşları kendi başına isyan ediyor burada
bu bulunduğum odada

o yüzden bu aralar okuyorum ve onları sizle paylaşıyorum

---

Neresinden baksan nafile çabaydı sevdamız, imkânlar dâhilinde yürütmeye çalışıyorduk imkânsız aşkımızı.
Sen elit bir aşk istiyordun, ben “amiyane tabirle” seviyordum. Ne sen
vazgeçiyordun, ne ben değişiyordum. Akıntıya karşı kürek çeker gibi
seviyorduk sevgilim, üstelik dibi de delikti kayığımızın hızla
batıyorduk.
Sen Titanic filmindeki gibi bir aşk istiyordun, ben buzdağının
görünmeyen yüzü gibi seviyordum. Göz göre göre çarpıyorduk, ne sen
çığlık atıyordun ne ben dümen kırıyordum.
Sen yıldırım aşkı istiyordun, ben sırılsıklam seviyordum. Caddelerde
akan yağmur suları gibiydik sevgilim, yanlış zamanda ve yanlış
yerdeydik. Bir fırtına süresince saltanat sürüp, fırtına dinince ilk
mazgaldan aşağı dökülecektik.
Sen ölümsüz aşk istiyordun, ben ölümüne seviyordum. Neresinden baksan
çıkmaz sokaktı sevdamız, Yolun sonuydu uçurumun başlangıcıydı, ne sen
dengeni kaybediyordun ne ben dengemi yakalıyordum.
Sen göz önünde aşk istiyordun, ben körü körüne seviyordum. Geceyle
gündüz kadar farklıydı aşkımız, Samanyolunda yürüyecektik hani, ay
ışığı rehberimiz yıldızlar şahidimiz olacaktı, oysa güneşin ilk
ışıklarıyla ne ay ne de yıldızlar kalacaktı.
Sen hijyenik bir aşk istiyordun, ben marazi seviyordum. Neresinden
baksan hükümsüzdü aşkımız, son kullanma tarihi geçmiş ilaçlar gibiydik
sevgilim, kullanma talimatı yoktu bu aşkın, kendi kendimizi
zehirliyorduk.
Sen destansı bir aşk istiyordun, ben şiir tadında seviyordum. Bir
Atilla İLHAN şiiriydik sevgilim, “Ben sana mecburdum bilemezdin, adını
mıh gibi aklımda tutuyordum, büyüdükçe büyüyordu gözlerin, içimi
seninle ısıtıyordum.
Sen güneştin ben kardan adam, o kadar keskin o kadar düzdü ki
gerçekler, yaşamak için ayrılacak ya da ölmek için bir arada olacaktık
sevgilim.
Neresinden bakarsan imkânsızdı aşkımız….



alıntıdır

ya senden sonrasını düşünmek
biliyormusun bunu hiç düşünmedim dersem yalan olurdu
yetimdik sevdalar kadar
tomurcuktu ya hani
büyümeden kaybolcağımızı bilirdik
şarkılar söylerdi
sonu yok bu aşkın.
gerçekten sonu yokmuydu

Karanlıktım gece kadar
soğuktum kış gibi
ama kalbim vardı da
sende kaldı ya
yok be sevgili sonu böyle olmamalıydı
ben şarkılardaki törehan sende ceren olmalıydın
çıkmalıydık tanrı dağlarında
gecenin bir vakti bozkurt sesleriyle uyanmalıydık

ama ne oldu
seyduna şahrud bize mi kaldı
ama onuda bize bırakmazlardı ki

karanfil dizdim yüreğime
yaralıydı şarkılarda ki gibi
benim gibi
sonu ne idi
başlamadan kaybetmek mi
bumuydu yaşadığımız

boşver be sevgili
karalıkta yürümeye alışığım ben
boşver be sevgili
acıyı biz almışız zaten

özür dilerim
seni seviyorum
özür dilerim
herşeyimsin,nefesimsin

24.06.2008
albeyazım

Sana ağlar bu yürek sana vurgun kaldı hep…
Yalanı yok iç hasretin.
Yalanı yok gözlerimin.
Neden yağan yağmur bana hep hüzün getirir oldu. Ve yakan güneş neden
bana hep ter ve gözyaşı verdi. Sen yoksun gülüm hasretin var şu an. Bak
can dost, bak gözlere. İyice bak anlarsın uzaklara hasreti.
Gözbebeklerin ta içine bak… uzaklarına bak gözlerimin. O zaman anlarsın gözlerimin uzaklara özlemini.
Bir ömür boyu limanlara demir atışı gibi vapurların. Limanlara
bekleyişimi vapurlara sor. Balıkçı teknelerine sor. Ve akşamcı
kahvehanelerde sabahlayanlara sor ister. Onların gözlerinde bir bereket
dalgasının özlemi onların. Ben de ordayım o balıkçı kahvehanesinde ama
beklediğim ne bereket dalgası ne de liman yolcuları. Beni bekleyenler
anlar liman bekleyişlerimi…
Ama anlamazsan istersen leylaya sor o anlatsın sana. Çünkü onun da gözlerinde uzaklar vardı…
Anlamazsan şayet istersen şirine sor. O anlatsın sana, çünkü dağın arkasında hasreti vardı.
Sor işte bir bilene. Anlatsın sana saatlerce beklemenin acılarını.
Ve ne olur dön artık ve yakın et uzakları.
Aradaki sular çekilsin ne olur…



alıntıdır...

Ah be can
Ah be güzel
Senden hikayeler beni anlatırlardı hani ya
Artık seni Kelimelere sığdıramaz olmuştum
Heleki ayrılığın vakti yaklaştıkça içim daha bi buruluyor
daha bi hüzün kaplıyor bedenimi

Severek Kaybetmek bu osla gerek be güzel
Ama senin için gerekli bu değil mi ?
Geleceğini kurtar be güzel
bilirsin beni karanlığım ben siyahım
Canın yanar benle o yüzden git be güzel
al kalbimi parçala lime lime et dağıt hepsini bir sokağa

Hiç bilmediğin yerlerde seni anıyor ve arıyor olacağım
Sen giderken karanfiller sıralıydı
içlerinden biri vardı benim gibi yaralıydı
9 karanfilim vardı sana
onları kuruttun mu güzel
beni öldürüp öyle kurutsaydın ya
ayrılığın vakti geldiğinde kurutsaydın ya güzel be


Çıkıcam yine uzun yollara seni aramaya
sazım sigaram ve çamağım eşlik edecek bana bu yolda
belki yine bulup görürsem diyeceğim

vay be guzel
demek gidiyorsun ha
git YOLUN AÇIK OLSUN

"Neden yağan yağmur bana hep hüzün getirir oldu. Ve yakan güneş neden
bana hep ter ve gözyaşı verdi."

bu cümle çok güzel en azından benim için...

Teşekkürler...

Ateş elbisesiyle gidiyordum buradan
sadece bakışların vardı bende kalan
sustum
KARANLIKTAN GELMİŞTİM HANİ
KARANLIĞA GİDİYORUM

resimler, paylaşımlar çok güzel,ellerine sağlık..